Siyah Matem

Siyahların içindeyim.. çelimsizim.. vazgeçmişim her şeyden, her şey benden vazgeçerken..

Siyah duvarlar çektim ruhuma.. aslında ruhumun rengi bile yokken siyahla gizledim onu kimseler görmesin diye. Soğuk kaldırımlara düşen bedenim, siyah duvarlar çektiğim ruhuma isyanda.. bedenimi tamamlayan ruhu ben çoktan kilitledim derinlere.. anlamı yok isyanı bedenimin, ruhumda.. savaşan kılıçlar gibi bedenim ve ruhum savaşıyor şimdi.. arada kaldım… soğuk kanlar akıyor bedenimden ruhum ölüyor.. çaresizim… ikisinin arasında araf gibi bi yerdeyım.. yılgın, umutsuz, sancılı.. savaş bitti… ruhum ve bedenim cansız… Ya ben? Ben mi? Siyahların içinde matemdeyim ben..!

^^YAŞAYINCA ANLADIM^^

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,kendimi bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım..
Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak,dinleyerek değil..
Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım..
Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış,
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım..
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığını anladım..
Ağlayanı güldürebilmek,ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş,
Gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım..
Bir insanı herhangi biri kırabilir,ama bir tek en çok sevdiği, acıtabilirmiş,
Çok acıttığında anladım..
Fakat,hak edermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını,
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terk ettiğinde anladım..
Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet,
Yüreğini elime koyduğunda anladım..
''Sana ihtiyacım var, gel ! '' diyebilmekmiş güçlü olmak,
Sana ''git'' dediğimde anladım..
Biri sana ''git'' dediğinde, ''kalmak istiyorum'' diyebilmekmiş sevmek,
Git dediklerinde gittiğimde anladım..
Sana sevgim şımarık bir çocukmuş,her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan,
Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım..
Özür dilemek değil, ''affet beni'' diye haykırmak istemekmiş pişman
olmak, Gerçekten pişman olduğumda anladım..
Ve gurur, kaybedenlerin,acizlerin maskesiymiş,
Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış,
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım..
Ölürcesine isteyen,beklemez,sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi,
Beni af etmeni ölürcesine istediğimde anladım..
Sevgi emekmiş,
Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş...

Can YüceL

İnsan bazen nedensiz yere umutsuzluğa kapılır.
Kimselere veremez sevgisini, kimselere kendini anlatamaz, evlere kapanır...
Bazen denizler, kıyılar çeker insanı.
İnsan bu kapılmayı anlayamaz, oysa çok eski bir yerde
yaşanmasından korkulup vazgeçilmez aşkların sızısıdır bu.
Bu sızı, bu yenilgi mevsimlerle yıllarla devredilir başka insanlara...
Bir insanın yaptığı bir hatanın tüm insanlara yayılması gibi...

Funda Arar-Senin Olmaya Geldim

Dün akşam yine benim yollarıma bakmışsın
Gelmeyince üzülüp perdeyi kapatmışsın

Kalbindeki derdine derman olmaya geldim
Sakın artık üzülme sende kalmaya geldim

Yıllar var ki hasretim o gülyüzüne
Kararlıyım bu gece senin olmaya geldim

Benim için ağlayıp, hep gözyaşı dökmüşsün
Yollarıma bakıpta hep boynunu bükmüşsün

Kalbindeki derdine derman olmaya geldim
Sakın artık üzülme sende kalmaya geldim

Yıllar var ki hasretim o gülyüzüne
Kararlıyım bu gece senin olmaya geldim